Æft af krafti fyrir maraþon

Þá er janúar að renna sitt skeið á enda. Markmiðin sem ég setti mér í upphafi mánaðarins verða tekin upp til endurmats hér í byrjun febrúar. Eitt af janúarverkefnunum var að stefna á spinningmaraþon. Nú er komið að því á morgunn frá kl. 17.00 til kl. 20.00. Þrír tímar að þessu sinni. Eins og glöggir lesendur kanski muna þá átti ég mér ósk um 4 tíma þon en fékk ekki hljómgrunn fyrir því. Þar sem ég er á því að maður eigi að láta drauma sína rætast, þá ætla ég að byrja að hjóla kl.16.00 og hjóla til kl. 20.00. Þar með hef ég þreytt mitt eigið fjögurra tíma þon
Ég er að sjálfsögðu búin að æfa mig vel. Hef mætt í spinning tvisvar til þrisvar í viku og svo í ræktina tvo morgna í viku. Um helgina breytti ég aðeins æfingunum og skellti mér á Þorrablót hér í SDB. Ég tók minn mann með en hann var samt ekki að æfa fyrir þon.

Hér er ég með hjólavini okkar Villa að hita upp fyrir létta danssveiflu sem við vorum með í æfingaprógraminu

 

Eftir stífa dansæfingu gaf ég mér smá tíma svo hægt væri að mynda Snorra með mér
Veit ekki af hverju Kjartan heldur um höfuðið en kannski hefur hann bara dansað of mikið??? 

 

 

Allavega þurfti ég að hvíla mig á dansgólfinu og þá var nú gott að geta sest niður

 

 

Ekki veit ég hvað Billa og Ægi fór á milli, en þeim leiddist ekki á barnum . . .

 

 ... og minn fór að æfa hé beygjur eða

 

 

 

var hann að stríða ljósmyndaranum????

 

Já, það er hægt að æfa sig með ýmsu móti og nú er bara að sjá hverju þetta æfingarform skilar á morgunn. . . 

 

 

 

Over and out . . . 

Lífsdansinn sem Rassálfur

Dansinn sem Rassálfur í dag og í gær hefur sannarlega gert mig færa um að taka skemmtilegar ákvarðanir sem ekki þarf að bíða eftir, allavega ekki mjöööög lengi

 

 

The Hotel

 

Meira seinna

Over and out  

Rassálfur

Mikil skynsemi eða þreyta í skrokk, réði því að í dag var ekki farið í ræktina. Hvorki klukkan 6, 7 eða 8 Ég var svo þreytt eftir 3 spinningtíma í þessari viku. Fór í spinning mánudag, miðvikudag og fimmtudag. Í gær tók ég hressilega á með hraða og þyngd. Það var erfitt en skemmtilegt :) Eftir svona átök er heit sturta góð. Þetta þýðir að ég fór ekki sturtu í morgunn og fyrir það "geldur" hár mitt og útlit. Líkist ég nú Rassálfi um hausinn og verð að sætta mig við að hvorki heitur blástur né sléttujárn geta hér bætt nokkuð. Því mun ég dansa í gegnum þennan dag sem Rassálfur

Mikið finn ég hvað mér hefur farið aftur við að vera að eyða svona miklum tíma í fyrir jól í vinnu í stað þess að þeysast í gegnum lífið á hjóli, í spinning eða göngu.

Sussu svei...

Nú er það bara fjörðið sem fær að ráða.

Over and out.

Er farin út að dansa við lífið.

Eigið góðan dag krúttmolarnir mínir.

Góðan daginn, hvað er í gangi??? Eru Danir að verða vitlausir?

Eitthvað á þessa leið varð mér hugsað í morgunn þegar við Billi renndum inn á stæðið við líkamsræktarstöðina okkar. Málið er að ég hef ekki mætt þar í 4 vikur (var í spinninginu) og Billi í 3 vikur. Jólafríið, jú nó Þetta sem mætti okkur á planinu var nú of mikil breyting fyrir mitt sálartetur svo snemma dags. Bílaplanið sem aldrei hefur haft meira en 0 til 2 bíla þegar við mætum rétt fyrir 6.00 var fullt af bílum, ja, allavega voru þarna 10 - 15 bílar og inn um gluggana sáum við fólk sem komið var á fleygiferð í tækin!!! Halló, hvað hafði breytst á þessum vikum sem við vorum í jólafríi? Fara Danir virkilega svona snemma að sofa í skammdeginu að forsenda sé til að flytja opnunartímann til 5??? Úff... var bara pláss fyrir okkur? Létum reyna á það og fórum inn steinhissa á þessum ósköpum. Ég skellti mér í kvennaklefann gekk frá mínu dóti og svo upp í krosstreinerinn. Þar var Billi kominn og byrjaður að puða. Mér varð litið á klukkuna upp á vegg og spyr Billa: Billi minn, hvenær léstu klukkuna vekja okkur í morgunn? Hann leit á mig, svo á klukkuna á veggnum og svaraði: kl.06.30

Ó, já. . .

Fríið búið, alvaran að taka við...

Allt tekur enda, líka langt og gott jólafrí. Hér er ég búin að lifa í ró og makindum síðan 20 desember. Hef varla gert neitt erfiðara en að dröslast á lappir, fá mér í gogginn og svo aftur í hvíldarstöðu. Ekki var hreyfingu fyrir að fara í þessu frí og man ég bara ekki eftir öðru eins letilífi. Sú hugsun hefur flogið um koll minn að kannski hafi bara verið þörf á smá pásu til að hlaða batteríin eftir fjörugt og gott haust. Kvefið sem mér fannst ég vera að fá fyrir jól, kom svo hressilega á gamlársdag og gerði slökunina algera eftir það. Eftir þessa miklu hvíld kem ég nú fíleflfd til leiks út í lífið
Skólinn byrjaði í dag og það var bara gaman, þó kennaranum þætti greinilega ekki eins gaman, sennilega er hann bara eitthvað veikur... 
Hress og kát eftir góðan skóladag skellti ég mér í bæinn og það undarlega gerðist! Ég fann skó, hviss, hviss og bæng! Er bara eitthvað sem ekki gerist mjög oft...  Ekki versnaði það að ég fékk líka smá fatakyns á mig. Maður verður að líta vel út eftir fríið og því ástæða til að fá sér nýjan fatnað, það segir sig næstum sjálft. Reyndar eru þetta nú undur og stórmerki því mér gengur afar illa að finna fatnað sem er hannaður svo passi mér. Veit ekki hvað er með þessa fatahönnun í dag???
En ekki gengur að lifa ljúfu lífi eingöngu og því skellti ég mér í spinningtíma hjá Spinningmeistaranum Döggu í dag. Algerlega frábært.
Nú er hreyfiplanið að skýrast smá, verður að gera það. Jólafríið búið, afsakanirnar líka og mæjónesan orðin gul...

Í grófum dráttum er vikuplanið í janúar svona:

2 x spinning hjá Döggunni 

2 x fittnes kl. 06.00

1000 magaæfingar heima 

Þetta er lágmark. Allt yfir þetta er löglegt, minni hreyfing er ólögleg og er refsingin minni árangur...

Ó, já...

Farin að gera magaæfingar

 

Við áramót, tímamót, mánaðarmót, ættarmót, hestamót, skátamót, kökumót eða Landvegamót?

Hef verið að velta því fyrir mér hvers vegna svo mikið er staldrað við og velt sér upp úr því við áramót, hvað hið nýja ár muni nú bera í skauti sér. Mér finnst það á skjön við það sem fleiri en ég erum að reyna, en það er að lifa í núinu og hafa ekki áhyggjur af því sem kannski verður ekki eða þannig
Nú skal þetta ekki skilið þannig að ég lifi bara fyrir líðandi stund og láti allt verkast sem vill, alls ekki! Mér finnst gott að hafa stjórn á því sem gerist og að hafa plan. Afar mikilvægt að hafa plan, því ef ekki er hægt að fara eftir planinu þá er alltaf hægt að breyta því

Nú í byrjun þessa árs er fjölskyldan komin með nokkur plön og vinnur að plönum. Ég er að setja saman í huga mér hreyfiplan fyrir árið og veigra mér við að setja það á blað að svo stöddu því þá er það orðið "raunverulegt" plan og ég verð að fara að fylgja því. Nenni því bara ekki alveg og hef sem afsökun kvef sem ég hélt að ég væri að fá fyrir jól

Ef ég fer aðeins í gegnum plön fjölskyldunnar svona það sem komið er þá er lítur þetta svona út eftir aldursröð:

1. Billi búin að panta tíma í röntgen og viðtal hjá bæklunarlækni, finnst verkirnir orðið fj... sárir að örðu leiti ætlar stráksi að standa sig.

2. Ég stefni á 1 spinningmaraþon í jan/ feb. 2 stórar hjólakeppnir í júní ( ætla að hafa Billa með í seinni keppninni) 1 afmæli í júlí ( slepp ekki við það ... dem... ) Svo ætla ég að klára námið um næstu jól og gera þúsund magaæfingar á viku

3. Baldvin Ósmann ætlar með Birnu sinni í þriggja mánaða ferð um Asíu í byrjun apríl, koma heim á klakann, pakka og flytja til Köben. ( hvað er að háskólanum hér? kommon )

Hér er sonurinn frábæri!

 

4. Ingunn Fjóla ætlar að halda áfram að vinna á Ib Rene Cario fram eftir árinu en í lok apríl ætlar hún að taka sér frí og fara í 6 vikur til Suður Ammríku með henni Tinu sem hún fór með til Ameríku á sínum tíma. Flýgur til Argentínu og heim frá Brasilíu. Hvort hún fer í skóla í haust veltur á því hvort hún finnur eitthvað sem hana langar að læra... og á meðan getur hún bara verið heima hjá ma og pa, svo gaman þar

Hér er Ingunn Pinngunn að fara í áramótapartý í vinnunni sinni

 

5. Litla prinsessan og örverpið hún Bryndís Björk verður á sínum elskaða eftirskóla þar til honum líkur í lok júní. Þá kemur hún heim í hreiðrið og hvílir sig smá áður en hún breiðir út vængina og heldur til Ameríku á High school í eitt ár!!! Já, litla barnið bara tilbúið að fara svona lengi að heiman

..og Bryndís Björk skellti sér líka á skauta í jólafríinu

 

 

Í lokin er svo mynd af okkur Billa frá gamlárskvöldi. Það var nú ekki auðvelt að ná af okkur mynd sem sýningarhæf gat talist á veraldarvefnum Heilsufar okkar var með þeim hætti að um hryllingsmyndir er frekar að ræða

BT var í smá stuði þegar ég setti upp Raisu húfuna mína og skellti því á sig hermannahúfunni. Annars var maður bara nettur á gamlárskvöld akandi um allan bæ með dæturnar í partý. Betra að hafa allt á hreinu og ekki minnkaði ábyrgðin við að hafa tvær vinkonur Bryndísar í gistingu á nýársnótt. Það gekk vel og vert að þakka hve maður er heppin með börnin sín.

Þetta voru svona mína pælingar við þessi Landvegamót, en víst er að ferðir okkar hjóna hingað og þangað í lofti, láði og legi verða nokkrar. En hvert og hvenær er óvíst....

Over and out...

Hið rólega líf. . .

Til að gera eitthvað af mér í þessum rólegheitum sem hér hafa ríkt undanfarið, ákvað ég að fara í að breyta síðunni. Ætlaði að nýta mér forritunarkunnáttu sem ég tel mig enn búa yfir til að eiga við liti í síðunni og sitthvað í þeim dúr. Það skemmtilega gerist að ekki vistast neinar breytingar og því fór ég að gera nýjan banner í tölvunni með bilaða grafíkkortinu, þar sem ég er með uppáhalds myndvinnsluforritið. Þetta gekk ansi vel miðað við að ég sá enga liti í réttum lit

Ætla rétt að vona að ég hafi meiri stjórn á því sem gerist hjá mér á þessu nýja ári

Árið fer rólega af stað. Jólafrí til 7/1 en þá hefst skólinn aftur og nú er það "bara" skóli engin vinna líka, eða þannig. Miðað við þennan tíma sem ég mun nú hafa í að sinna skólanum ( ) ætti námsárangurinn að vera í topp    ...eða það skildi maður ætla. Held ég finni mér eitthvað  til dundurs til að redda því, ekki gaman að vera nördin í bekknum 

Annríkið í haust gerði það að verkum að öll líkamsrækt datt niður í 2 til 3 skipti kl 6.00 á morgnana og svo ef vel vildi 1 spinning tími í viku. Þetta kemur ekki vel út og því ætla ég að nýta þennan aukna frítíma í að undirbúa mig fyrir a.m.k. tvær stórar hjólakeppnir á komandi sumri. Sú fyrri er 31/5 og er 111 km hin er 28/6 og 187 km Síðan þarf að finna áframhaldandi markmið eftir það. Ekki dugar að detta í botninn á djúpulauginni á 2x25ára afmælinu í júlí
Eitt spinning maraþon er planað í lok janúar eða byrjun febrúar. Ég er sú eina sem vil 4 tíma maraþon, hin vilja 3 tíma svo ég bíst við að það verði niðurstaðan. Það er allt í lagi, ég ætla bara að æfa mig fyrir það  

Jæja, þá er ég búin að vaða úr einu í annað fyrir þessa fáu sem enn nenna að koma hér inn
Held ég verði bara að finna mér nýja vini fyrst ég er svona léleg að viðhalda áhugaverðum samskiptum.

Hafið það gott og munið að njóta líðandi stundar.

Nú er nú

Áramótasund í Sønderborg 2007

Í dag fór fram Áramótasundið hér í Sønderborg.  Þetta sund hefur verið þreytt hér í nokkur ár og er forsprakki þess sundgarpurinn og hjólakappinn Fylkir. Í fyrstu var hann einn um þetta sund en síðan hefur bættst við í hetjuhópinn. Misjafnt er milli ára hve margir taka þátt. Í ár leit út fyrir að einungis 2 ætluðu að sýna þá hetjudáð að synda í 6° köldum sjónum, þeir Kjartan og Leifur.

Á elleftu stundu snaraði Snorri sér úr kuldagallanum og kom þá í ljós að kappinn var klár í sjósundið. Þar með voru sjósundshetjurnar orðnar 3 sem örkuðu niður í sjávarmálið. Heyrðist þá á ströndinni að baki þeim að tekin var ákvörðun! Vinur vor Sveinn svipti sig klæðum, það var nú eða aldrei ! Maðurinn að flytja heim á vordögum. Á naríunum smellti hann sér í hóp hinna víkinganna.

Á haf út fóru þeir...

 

...og til baka komust þeir 

 

Kæru bloggvinir,

ég óska ykkur og fjölskyldum ykkar

gleði og farsældar á nýju ári.

 

 

 

 

Hvernig er þetta hægt?

Í morgunn vakti Billi athygli mína á rósaknúbb sem virtist ákveðin í því að springa út þrátt fyrir að nú væri veturkonungur genginn í garð. Þegar hann ríkir er ekki tími nýútsprunginna rósa. Litli rósaknúbburinn okkar virtist ekki hafa heyrt um þessa staðreynd eða látið hana sem vind framhjá sér þjóta.

 

 

Þetta vakti mig til umhugsunar. Þannig er mál með vexti að ég er mjög leið. Eiginlega voða sorgmædd líka. Þið vitið, svona líðan þegar tárin eru alveg að fara að renna og renna stundum. Langar þig að vita hvers vegna mér líður illa? Mig langar alla vega að segja þér það. Helst vil ég segja það sem flestum. Helst vil ég að ástæða hryggar minnar valdi umræðu sem gæti skilað árangri til lausnar á því er hryggir huga minn. Ástæðan er að þetta er ekkert einsdæmi. Of margir eru lítilvirtir á þennan hátt. Einstaklingar sem ekki geta varið sig, sem ekki geta beðið um hjálp, einstaklingar sem eiga allt sitt undir þeirri umönnun sem þeir fá.
Þið sem þekkið mig eruð án efa búin að gera ykkur grein fyrir að þetta snýst um pabba og aðstæðurnar hans. Pabbi er í þeim fjötrum að lifa í líkama sem gerir hann að miklum umönnunar sjúkling. Hann er spastískur í öllum limum. Getur hreyft höfuðið lítillega og augun hans fylgja okkur þegar við erum hjá honum. Málið er farið en tárin ekki. Hann getur setið í hjólastól sem er stór óþjáll og fyrirferðarmikill. Til að setja hann í rúmið og taka hann úr því þarf að nota sérstaka lyftu. Allur þessi útbúnaður tekur pláss.
Mamma fer til pabba í hverju hádegi og gefur honum sondu. Síðan kemur hún aftur um kvöldmatarleitið, gefur honum sondu, er hjá honum á kvöldin tekur þátt í aða undirbúa hann fyrir nóttina. Situr hjá honum, talar við hann og segir helstu fréttir, les fyrir hann, spilar tónlist eða horfir á sjónvarpið með honum. Reynir að skapa þeirra stemmingu. Þau eru jú búin að vera gift í rétt rúm fimmtíu ár og þekkja því hvort annað vel. Mamma tekur gjarnan handavinnuna sína með í þessar samverustundir þeirra hjóna. Notalegt, finnst ykkur það ekki? Þrátt fyrir allt, þá er möguleiki á að eiga notalegar samverustundir þó lífið hafi ekki fært þeim þá samveru á efri árum sem þau dreymdi um og stefndu að.

En er þetta svona?

Nei, ekki alveg. . . Það er nefnilega þannig að pabbi er á tveggjamanna stofu. Þannig hefur það verið í um 3 ár. Á þessum árum hafa "sambýlismenn" pabba verið nokkrir og þetta er ekki ádeila á þá. Þeir hafa líka verið fórnalömb þessa kerfis. Það sem er að, er að það er vita vonlaust fyrir mömmu að eiga einkasamverustundir með pabba á tveggjamannastofu, því aðeins skilur tjald á milli. Tjald sem stundum lafir uppi. Svona tjöld eru efnisþunn. Þau eru ekki notuð sem milliveggja efni hjá þér eða mér. En þetta er það sem stendur til boða og þrátt fyrir að fjölskyldan haf marg ítrekað beðið um einbýli fyrir pabba svo hægt sé að sinna honum sem þeim sjúkling sem hann er. Með aðstöðu fyrir starfsfólk með hjálpartækin hans, með aðstöðu fyrir mömmu til að geta átt síðustu stundirnar með honum án þess að þurfa að hlusta á hræddan mann í næsta rúmi bölva og ragna í ótta sínum eða hóstandi, hrópandi á ættingja svo eitthvað sé nefnt. Það er útilokað að halda sönsum við þessar aðstæður. Útilokað að eiga það einkalíf sem manni finnst að hjón eigi rétt á, þó heilsa annars sé farin. Oft hefur okkur verið vísað út frá pabba þegar við höfum verið þar um kl. 19.30 til 20.00 á kvöldin. Ástæðan er að setja þarf "sambýlismanninn" upp í rúm. Klárlega þarf það að gerast án þess að við séum til staðar. Enginn spurning. Þetta er bara svo bilað. við getum ekki litið inn til pabba á kvöldin því herbergisfélaginn er kominn í rúmið og þarf að sofa. Hans rytmi er annar en pabba. Þetta er geggjun. Hversvegna í andskotanum er ekki meiri virðing fyrir lífi fólks? hversvegna getur pabbi ekki fengið einbýli? Svo virðist, að þau einbýli sem losna á deildinni séu eingöngu fyrir konur. Því virðist ekki von um að það gríðarlega álag sem er á mömmu minnki. Mér er fyrirmunað að skilja að ekki sé hægt að koma á móts við þarfir jafn veiks manns og pabbi er. Á móts við þarfir mömmu, sem með aðhlynningu við pabba sparar deildinni ómældan starfskraft.

hvar er viðringinn við einstaklinginn? 

Hvar er virðingin við hjónabandið?

Hvar er virðingin við einkalífið?

Hvar er velferðarsamfélagið?

Er von?

Á ég að leyfa mér að trúa og vona að lausn sé handan við hornið?

Að þrátt fyrir vitavonlausar aðstæður þá munum við ekki gefast upp heldur berjast gegn "veðri og vindum" og ná árangri fyrir pabba og mömmu, svo þau geti saman átt sínar einkastundir þrátt fyrir allt?

Heldur þú að hægt sé að bæta þetta ástand?

Ef þú heldur það, segðu mér þá hvað þú telur vænlegast.

 

 

Í lokin er svo mynd af fegurstu rósinni minni sem blómstrar í dag. Hún gefur von eins og hinar rósirnar hér á undan. Þegar ég fór út í garð í morgunn til að taka mynd af litla bjartsýna rósaknúbbnum mínum, þessum rósaknúbb, sem gaf mér þá hugmynd að þó útlitið virtist vonlaust, þá væri samt alltaf von ef baráttan væri til staðar. Þegar ég svo var komin út í garð sá ég fleiri knúbba og útsprungnar rósir. Það sagði mér það sem ég þurfti í dag.

Lifið heil

 

Íslendingur

Þá er maður komin heim aftur og farin að keyra hið daglega líf, af lífi og sál Já, ég er sátt við annríkið mitt hér, því ég er að gera nákvæmlega það sem mig langar.

Það er alltaf gott að kom heim til Íslands, faðma fólkið sitt og anda að sér íslensku lofti, svo eitthvað sé nefnt.

Það er margt gott á og við Ísland. Eitt af því er ýmis matur og nammi sem er bara til á Íslandi. Það er alltaf vinsælt ef ég tek með smá góðgæti á þessum ferðum mínum. Með það í hug að gleðja dætur mínar, gekk ég inn í Nettó í Mjódd síðast liðinn föstudag. Ég var ekki ein á ferð þar. Systurdóttir mín 6 ára hélt þétt í hönd mína. Við byrjuðum á að fá okkur innkaupavagn og  svo var farið að kíkja í hillur, ýmislegt féll niður í körfuna. Eftir því sem lengra var haldið inn í búðina fór óróleiki í huga mínum að gera vart við sig. Ég er ekki vön að gera svona innkaup, en nú var ég bara nánast ekki með neinn farangur heim og jólin framundan. Ostar, harðfiskur, lifrapylsa og NAMMI. Eitthvað hafa innkaupin verið farin að undra frænkuna litlu því nú spurði hún: Guðrún frænka kaupir þú ekki hollan mat? Einmitt punkturinn, ég var mest að kaupa óhollustu og var ekki alveg að fíla tilfinninguna við það, en fannst samt mikilvægt að eiga smá nammi fyrir jólin, en ekki hvaða? Íslenskt nammi er best! Þegar þarna er komið í innkaupum mínum er ég farin að spá í hvort þessi innkaupakarfa sé dæmigerð fyrir íslending búsettan erlendis. Meðan ég bíð í röð við kassann sannfærist ég um að svo sé. sannfærist algerlega um það. Hef líka smá samvisku yfir þessari óhollustu sem liggur á bandinu, er orðið í mínum heimi þarna í röðinni, hrekk í kút þegar röðin er komin að mér að borga, því afgreiðslukonan segir við mig: FÆF ÞÁSDÚND AND NÆN HÚNDRED!!! VÁ, hvað mér brá, ég kipptist við og hrópaði: Ég er ÍSLENDINGUR!!!
Konan sem stóð fyrir aftan mig fór að hlægja og sagði: Svona er Ísland í dag og þá fattaði ég það! Afgreiðslukonan hafði ekki fattað að ég bjó í útlöndum, því síður hélt hún að ég væri svo tæp að ég kynni ekki íslensku lengur.
Málið var að  hún var ÚTLENDINGUR. . .

Ó já