The driver ;)

Eins og ég "hótaði" í síðasta bloggi þá set ég hér inn nokkrar myndir frá seinni hluta trukkaferðarinnar í síðustu viku. Að fara í svona trukkaferð er upplifun og maður sér ýmislegt á annan máta. Sem fagmaður í akstri verður maður auðvitað að leggja sitt af mörkum í umferðinni en það fer ekki hjá því að sumt vekti enn frekar furðu manns þegar maður er komin á svona stórt ökutæki

Leið okkar lá meðal annars í gegnum Ebeltoft.
Þar var verið að undirbúa bæjarhátíð og mikið í gangi.

 

Þar var líka þessi flotta skúta.
Samt ekki skútan okkar Billa né heldur Möggu og Hinna.
Mér finnst svona gamlar skútur algert ævintýri og elska að sjá þær út á sjó.

 

Þetta er eitt af því sem stingur sterkt í augað þegar maður ekur á trukk.
Þessum fannst greinilega í lagi að leggja stórum traktor með kerru í vegabrúnina rétt við umferðareyju.

 

Í Grenaa biðum við eftir ferju í 7 klukkutíma.

 

Bíll við bíl í löngum röðum.

 

 

Billi sá um kvöldmatinn þetta kvöldið

 

Það er ekki mikið pláss í þessum ferjum.

 

Það eru líka krúttleg hús í DK

 

Ég elska að horfa yfir grósku mikla akra

 

...og af því að heima er best, þá setti ég rassinn í bílstjórastólinn á fimmtudagskvöldinu þegar Billi minn, var búinn með ökutímann sinn þann daginn.

Galvösk ók ég bíltítlunni, sem vó tæp 50 tonn heim eftir hraðbraut og sveitavegum.

Gegnum hringtorg og yfir brýr.

Home sweet home

 

Já og  þarf ég að taka það fram að ég hafði aldrei ekið þessari beinskiptu títlu áður?

 

Á ferðinni :)

 

Skellti sæti undur afturendann og fór með mínum í bíltúr í síðustu viku.

 

Gaman að sitja hærra en venjulega og sjá vötn og landslag sem ekki sést á fólksbílum

 

      

Leiðir okkar lágu víða. Á hraðbrautum DK og SE, með ferjum milli landa og innan DK, yfir brýr og í undirgöng, inn í stóra og litla bæi. Eftir sveitavegum hér og þar. 

Að sjálfsögðu var öll tækni með í ferðinni og konan online.

Mikilvægt að fylgjast með fréttum og "bulla smá" á netinu við ættingja og vini.

Ekki minni snilld að geta notað þessa tækni til að skoða leiðir sem á að fara.

Nú erum við komin með Flakkaranet og því má líka fara að búast við bloggi frá konunni þar sem hún siglir fyrir seglum á Flensborgarfirði í glampandi sól og helst smá roki.

Já stundum er rokið gott og stundum ekki.

 

 

 

Mættum þessum bíl á hraðbraut á Skáni.

Held helst að þetta hafi verið Hans og Gréta á ferðinni því aftur úr bílnum láku kornmolar.

 

Það eru engin fjöll á Skáni

 

 Svíar eru með sveitavegi sem eru eiginlega ein og hálf braut.

Mér fannst þetta alger snilld þangað til við lentum á eftir þessum sænsk númeraða flutningabíl. 

Hann ók alltaf á heilu akreininni og safnaði þvílíkt af bílum fyrir aftan sig og olli þar með hættulegum framúr akstri þeirra er hraðar máttu aka. 

 

Litli sendibíllin var voða almennilegur eftir að hann hafði tekið fram úr þessum "bíltappa" og 

var með sýnikennslu fyrir "tappabílstjórann". Sú kennsla bar ekki árangur

Hér er dæmi um annan "tappabílstjóra".

Þessum fannst það rétta leiðin að velja hraðbrautina

fyrir gamla, lélega bílinn með lúnu kerrunna.

Þrátt fyrir léttaflutning (einangrunarull) komst kappinn ekki hraðar en 60 km.

Bara ef þið eruð ekki viss, þá velur maður sveitavegi í svona tilvikum.

 

Viðvörun við hjólastíg.

Skemmtilegt að sjá að viðvörunar merkin í Se eru rauð og gul eins og á Ísl. 

 

Krúttlegt sænskt býli sem liggur við hraðbrautina. 

 

Farmurinn þarf ekki að fylla mikið til að vigta mikið.

 

 

Meira af ferðalagi mínu í næsta bloggi.

Þangað til, lifið heil!

 

 

 

 

 

 

 

Smá myndasyrpa

Prinsessan kom heim frá Ammríkuhrepp og þegar hún loksins sofnaði svaf hún lengi

 

Sumarið er komið í Humlehaven.

 

Rósirnar blómstra.

 

Tréið sem mamma heldur upp á var klippt niður í fyrra

og launar nú með því að blómstra sem aldrei fyrr. 

 

 Eplatréð hans Billa blómstraði því líkt og nú stefnir í 

flotta eplauppskeru í haust!

 

17. júní var fagnað með einlæga von í hjarta

um að áfram verði hægt að fagna fullveldi Íslands um ókomin ár.

 

Flottar konur í Kvennahlaupi 2009 í Sönderborg.

 

Fegurðin í skóginum er margbreytileg.

 

 Lokaáfanginn í Kvennahlaupinu 2009.

 

Fjallkonan 2009

 

Við mættum á skemmtun íslendingafélagsins í Sönderborg

og fengum okkur pulsu og kók.

...og smá íslenskt nammi.

 

Eftir pulsu og kók var haldið heim að grilla.

Bjór og kjúlli á grillið.

 

Það er gaman að geta skroppið í sveitina til Hullu og Eika.

Alltaf eitthvað skemmtilegt í gangi þar.

Hulla að spinna á rokkinn og Eiki að grilla hanann sem vaknaði of snemma.