Komin

 

. . . heim aftur að heiman. Veit ekki alveg hvað ég geri í þessum bloggmálum. Þarf að hugsa það, hef ekkert að segja...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Farin í innkaupaferð... 

. . .

 

bæ í bili

Misskilin . . .

Samræður dagsins:

Rósin kom miður sín heim til mín eftir skóla. Allt hafði gengið vel í skólanum í dag nema frímínúturnar.  Önnur bekkjarsystirin hafði ráðist á hana þegar Rósin af vanmætti reyndi að útskýra fyrir henni að hún væri vingjarnleg mannvera sem reyndi að vera góð, ærleg og hjálpsöm við aðra. Þessi ræða féll ekki hinni að skapi og hún sló Rósina sem ekki vildi slá á móti ( "ég reyni að vera góð manneskja") og hljóp í burtu.

Erfitt að skilja að aðrir hafa engan áhuga á að heyra hvernig hún vill vera. Rósin hefur nefnilega tekið það í sig núna að sannfæra alla í kringum sig um það hve góð, ærleg og hjálpsöm hún er. Til að sannfæra, þarf hún að segja þeim sem heyra vilja og öðrum líka. Þar liggur vandinn hennar í dag.

Guðrún, hvað á ég að gera?

Góð ráð geta verið dýr og vand með farið hvað sagt er við greindarskert barn með einhverfu einkenni. Allt tekið bókstaflega. 

Hugsi, hugsi, hugsi.

Svo spurði ég: Hvernig reynir þú að sannfæra nýju bekkjafélaga þína um hve góð þú ert?

Rósin: ég reyni að segja þeim eins vel og ég get, að ég vilji vera góð, ærleg og hjálpsöm, en þegar svona skeður eins og í dag þá finnst mér ég svo heimsk uppi í höfðinu mínu og allt er í flækju þar og ég veit ekki hvað ég á að hugsa eða segja til að þau skilji mig, ég er góð persóna en ég skil ekki hvað gerist í höfðinu mínu.

Það er engin vafi að Rósin er hrein sál. Allt illt er henni fjarri. Það er henni mikilvægt að aðrir hafi þá mynd af henni sem hún hefur sjálf.

Nú reyndi ég að útskýra fyrir Rósinni að það gæti verið að það væri skynsamlegra að leyfa nýju bekkjarfélögunum að mynda sér sína eigin skoðun á henni. Að þau hefðu leyfi til að hafa sitt eigið álit á henni og það mikilvægasta væri að hún væri hún sjálf og væri sátt við það. 

Rósin vildi vita hvernig hún gerði það. Ekki vera segja þeim hvernig þú ert. Geymdu það inni í þér fyrir þig sjálfa og mundu að þeirra álit skiptir ekki máli. Já, en ef þeim líkar ekki við mig, spurði Rósin. Það gerir ekkert til, það er til fullt af börnum og fólki sem líkar við þig. Það þarf ekki öllum að líka við þig. Veistu, sagði ég, það er til fólk sem finnst ég álveg ómöguleg. Nei, nú hefði ég greinilega gengið fram af henni! Svona bull var hún ekki að kaupa! Ég var orðin hálf lens í þessu táraflóði Rósarinnar og lagði nú til að hún hætti að tala um þetta og prófaði að láta vera að segja fólki hvernig hún væri. Hugsaðu nú málið smá.

Eftir smá vatnsflaum og teiknimyndaáhorf kom Rósin og spurði: Guðrún, ertu að meina að ég bregðist of harkalega við (overreagerer) ?

Já, sennilega krúttið mitt.

Nú situr Rósin og horfir á teiknimyndir í sjónvarpinu mínu, en HÚN er svo heppin að ég á víst sjónvarpstegund sem er með ein bestu gæði í teiknimyndaupplausn, eitthvað sem hún hefur lesið í einhverju tækniblaði.

Amen 

 

Hvet ykkur...

Hvet ykkur til að lesa þetta blogg: Þórdís 

Ef það hreyfir við ykkur þá er þetta blogg einnig áhugavert.

Skólakveðjur

Stjörnuspáin mín

...er alveg í takt við framkvæmdir og ákvarðanir dagsins í gær:

Ljón: Þú stendur þig betur þegar þú hefur of mikið að gera. Ef þú hefur lítið að gera, viltu helst ekkert gera. Bara bestu hugmyndirnar hreyfa við þér.

 

Þetta er hægt að bæta!!!

Nú verða íslenskar konur að taka sig á!!!

Gengur ekki að við séum feitari en þær dönsku. Ekki nógu hollt og ekki nógu flott

Hollt mataræði og hreyfing er lykilatriði í velferð hverrar konu. Að taka sig á, í alvöru, ekki bara vera að spá og láta sig dreyma um betri lífsstíl. Finnið leiðir sem henta til að lifa hollara lífi! Leiðir sem þið getið lifað með. Skyndilausnir eru ekki lausnir. Misjafnt hvað hentar hverjum og einum. Líttu á hvað þú ert að gera, hvað þú hefur verið að gera, hvað þarf að laga, hvernig getur þú gert það og hvenær ætlar þú að gera það. Langtíma markmið og skammtímamarkmið. Skref sem eru ekki stærri en að þú ræður við þau, nærð tökum á þeim og getu til að halda áfram og bæta við. Þá mun þér ganga vel. 

Danskar konur eru samkvæmt þessari könnun grennri en íslenskar. Færri í  yfirvigt.  Ástæðan er sögð að þær hjóla mikið og það er rétt. En margar danskar hjólakonur reykja alveg rosalega!!! Það er bara ekki verið að kanna það í þessari athugun. Hvort betra er að vera með pest eða kóleru læt ég ósagt en hvet íslenskar konur til að taka á sínum málum í fullri alvöru, sjálfrar sín vegna.

Gangi þér vel!

Farin út að hjóla 

ps.

Maður fær flottan rass af að hjóla, það þarf ekki að fara í dýra líkamsræktarstöð til þess 

 

Íslenskar konur þyngri en þær dönsku

Að viðurkenna sekt sína

Um daginn gerðist það hér í Suðursólarborg að eldri herramaður er kom akandi á vespu sinni um eina af götum borgarinnar ók aftan á bíl á ferð. Ökumaður bifreiðarinnar, vösk ung kona stoppaði bílinn, vatt sér út og athugaði með manninn. Hann hafði ekki slasast og sagði henni að hún þyrfti ekkert að vera að hringja á lögguna, hann muni borga skaðann. Ekki hlustaði hún á það og innan skamms var pólití borgarinnar mætt á staðinn. Þeir snéru sér að ökumanni vespunnar og spurðu:"Hefur þú verið að drekka í dag?" Ökumaður vespunnar brosti sæll og svaraði:"já, ég er búin með 24 bjóra í dag".

Þeir þurftu ekki að nota þvaglegg

Þá er því lokið...

í bili að minnstakosti.

Hverju er lokið?

Rólega lífinu mínu

Danmerkurdvölin hefur ekki getað breytt genunum í mér. Þrátt fyrir að ég hafi á köflum reynt samviskusamlega að hægja á og dingla mér, þá kemst ég alltaf að þeirri niðurstöðu ansi fljótt, að það sé leiðinlegt

Ekki nógu mikið að gerast 

Svo á morgunn hefst fjörið og stendur allavega fram í janúar og ef það gengur eftir, þá tekst mér kannski að gera annað plan sem gerir mér fært að klára það sem ég er að prófa mig áfram með núna

Lífið bíður upp á möguleika.

En það er engin trygging fyrir því að á þeirri leið sem nú er að hefjast finnist ekki nýir möguleikar sem ég veit ekki af núna og því mun ég áfram vera með augun opin fyrir því góðir hálsar

Nú hefst það . . . 

   

 

Og...

Þá er ég komin heim  Það er alltaf góður punktur á hverri ferð.

Plani voru trú sigldum við til Marina Minde á föstudaginn. Vorum lögð af stað rétt upp úr fjögur. Verðrið var frábært, hlýtt, bjart og góður vindur út sundið. Við rifum upp seglin um leið og við vorum komin út úr hafnarmynninu. Alltaf jafn frábært þegar slökkt er á vélinni Vindurinn bar okkur á 4 sjómílum í átt að Flensborgarfirði. Þegar þangað var komið hefðum við þurft að krussa allan fjöðrin. Þar sem við vorum meira í stuði fyrir langt og gott kvöld á Gríska veitingastaðnum í Marina Minde, settum við mótorinn í gang og nú tók ég við og sigldi eins og herforingi niður Flensborgarfjörð. Voða klár að muna hvar voru baujur og svona Allavega gat minn maður bara slakað á það er nú ekki verra að geta það

Höfnin í Marina Minde er lítil en afar vinsæl. Reyndar eru það mest þjóðverjar sem þarna koma (og við ).  Okkur gekk venju fremur vel að taka land. Þetta eru löng bátastæði, enda allflestar skúturnar af fullorðinsstærð annað en krúttið okkar  

Þegar við vorum búin að koma okkur fyrir skelltum við okkur á Grískastaðinn og belgdum okkur út af góðgæti

Laugardagurinn hófst með morgunverðarveislu a´la Metta og Guðrún. En vinkona mín býr þarna rétt hjá og hún og hennar lið hefur ekki mikið á móti því að snæða með okkur í höfninni í Marina Minde Þegar þau voru farin kom í ljós að líkamlegir burðir eiginmannsins voru frekar bágbornir til siglingaafreka og því varð sigling niður fjöðrin að bíða betri tíma. Dagurinn fór í góða slökun og svo dúlluðumst við í eldamennsku undir kvöld. Umm.. hvað þetta tókst vel hjá okkur

Sunnudagurinn byrjaði svo á léttu skokki/göngu. Eftir sturtu og morgunnmat var nú skipstjórinn orðin:  hviss, hviss og bæng = slæmur í mjöðm Ekki dugði góður göngutúr né annað og þar sem vindur var 15 metrar var ákveðið um kaffileiti að húkka far heim og sigla okkar sjó á morgunn