Pæling á

 

Það er margt skrítið í þessum heimi og margt sem maður skilur ekki. Sumt finnst manni, að maður skilji og án efa skilur maður það á sinn hátt. Einhver annar getur skilið það á sinn hátt, sem jafnvel er allt öðruvísi... Ekkert eitt er alltaf rétt og ekkert eitt er endilega "rétta" lausnin. Dags daglega finnst manni að maður skilji og viti það sem maður þarf að vita. Það gefur innri ró og orku til að takast á við það sem þarf að gera.

Þegar þessi þæginda tilfinning er rofin getur margt gerst. Fer eftir mörgu í kringumstæðunum.

Tökum dæmi:

Venjuleg fjölskylda, þar sem foreldrarnir hafa sína vinnu, börnin ganga í skóla og lífið er í föstum skorðum. Allir mæta á morgnana á tilsettum tíma, hafa venjur sem eru gegnum gangandi, fara á íþróttaæfingar og sinna áhugamálum ýmis konar, koma heim og lífið keyrir í farveg sem er kunnuglegur, hann endurtekur sig í megindráttum virka daga. Þetta gefur ómeðvitað öryggi, er með til að skapa grunn að vellíðan og gleði. Fjárhagurinn er í jafnvægi því báðir aðilar eru í vinnu og hafa fasta innkomu og eftir henni eru útgjöld fjölskyldunnar sniðinn. Kannski gera tekjurnar ekkert nema að sleppa, en samt, út frá þeim er hægt að planleggja. Það gefur stöðugleika sem skapar öryggi. Öryggi sem maður hugsar ekki endilega um. Það er þarna.
Ef eitthvað verður til að raska þessu, hefur það víðtæk áhrif. Að sjálfsögðu fer það m.a. eftir eðli röskunarinnar hver breytingin verður.
Ég hef verið að velta fyrir mér lífsreynslu sem við fjölskyldan lentum í árið 2004. Ástæðan er sú að þá raskaðist okkar líf og við lentum í fjárhagslegri kreppu vegna alvarlegs slys sem einn fjölskyldumeðlimurinn lenti í.
Nú raskast líf margra íslenskra fjölskyldna í kjölfar fjármálakreppunnar. Hin daglegi rytmi er rofinn vegna uppsagna, áhyggjur vegna versnandi skuldastöðu heimilanna setja sitt mark á fólk og svona má lengi telja upp áhrif sem velta hinu daglega lífi fólksins sem fyrir þessu verður. Þegar svona er komið getur verið erfitt að sjá lausnir og oft þarf að taka þungbærar ákvarðanir. Fyrir mér er mikilvægt að fólk muni að hornsteinninn í lífi hvers og eins, er fjölskyldan og þar þarf að hlúa að og njóta samvista sem best.

Nú er ég ekki beinn þátttakandi að þeirri fjármálakreppu sem ríkir á Íslandi. Það gerir búseta mín í DK til margra ára að verkum. En til eru ýmiskonar kreppur og eins og ég sagði hér að ofan, tel ég að við höfum lent í afar erfiðri kreppu árið 2004. Kreppu sem nú er að ljúka hjá okkur en hefur markað allt okkar líf, valdið áhyggjum, skapað erfiðleika, breytt forgangsröðun og verðmætamati. Þegar litið er til baka finnst mér við hafa lært mikið, við stöndum þétt saman sem fjölskylda, erum sterk.
Við erum loksins komin á þann punkt að geta andað léttara. Við erum hér, getum margt og njótum þess. 

Okkar kreppu er lokið og ég trúi að nú sé bjart framundan. Eins mun aftur birta í íslensku þjóðfélagi. Ég hef svo mikla trú á hæfileikum fólksins í landinu okkar. Hæfileikum til að sigrast á erfiðleikum og verkefnum sem eru á fárra færi.

Áfram Ísland!!!

 

Um hugann reikar...

Atburðir síðustu daga hafa verið þannig að ekki virðist viðlit að ganga út frá neinu sem gefnu. Þessir atburðir reyna mjög á "umburðarlyndistaugarmínar" og enn og aftur vil ég ítreka aðdáun mína á því hve vel ráðamenn okkar standa sig með Geir í eldlínunni. Takk Geir!!!

Þessi vísa reikar gjarnan um huga minn þegar mér verður hugsað til breskra hryðjuverkamanna GB:

Ef ég man það ekki skakkt
engan vil þó styggja.
En Kristur hefur sjálfur sagt,
sælla er að gefa en þiggja.

En þegar kraftur orðsins þverr
á andans huldu brautum,
gefa á kjaftinn verðum vér
vorum skuldunautum.
KN

 

Ég elska vatn, ég elska frið, ég elska lífið . . .

Hér í heimi er ýmislegt með öðrum hætti en ég kysi, mætti ég velja.

Búsett hér í DK til nokkuð margra ára hefur það ekki farið fram hjá mér að Danir móðguðu múslima með teiknimyndum af þeirra guði sem ekki má gera mynd af. Nú er það svo að teiknarinn er danskur og því  úr öðrum menningarheimi en ríkir í múslimalöndum. Í hans augum voru teikningarnar annað en það sem múslímar upplifa með þeim. Ólíkir menningarheimar. Þeir líta á þetta sem mikla óvirðingu við þeirra trú og eru heiftugir. Danir taka þessu sem einum lið í tjáningarfrelsi. Svona gróft greint.  Hvort það var rangt eða ekki að birta myndirnar legg ég ekki mat á, en er þó hlynnt tjáningarfrelsi. Heift sumra múslima vegna þessa máls á ég (sennilega vegna míns bakgrunns) afar erfitt með að skilja. Þeir meiga alveg verða sárir, reiðir, finnast þeim misboðið og kvarta opinberlega. Skil það vel. Ég skil aftur á móti ekki hvernig þeir geta verið svo heiftugir að þeir hyggi á hryðjuverk í DK. Það finnst mér langt, langt frá málinu. Það hefur heyrst að leyniþjónusta hafi komist á snoðir um fyrirhugaða hryðjuverkaárás á DK. Sú áætlun ku vera allsvakaleg. Hún mun hafa falið í sér að koma blásýru eða öðrum eiturefnum sem víðast í neysluvatn Dana. Nú veit ég að það er stór menningar munur á Dönum og heittrúuðum múslimum. Danir eru rólyndisþjóð, kannski ekkert rosalega trúuð, meira svona sósíallistar í sér, en það er ekki trú, meira svona fötlun mundi ég segja. Þess vegna skil ég ekki,hvers vegna heittrúaðir múslímar eru með þennan æsing við "ligeglade" þjóð

Ég vil fá að drekka mitt vatn í friði og ró

Senn líður...

Líður og bíður.

Hér hefur fátt verið skrifað.

Því minna sýnt.

Margt til frásagnar en þagað þunnu hljóði. 

Enginn spurt frétta.

Ferðir farnar og komnar,

fram og til baka,

alla leið.

Bloggvinir horfið af lista.

Aðrir eru, en eru samt ekki.

Sakna nágrannans úr Bökkunum,

bara tíndur.

Ferlegt.

Eiginlega bara hreint ekki sniðugt.

Aðrir hafa komið inn í heimsókn ,

nýir.

Nýtt er líka fínt.

Fyrir hvern er bloggað?

Mig?

Þig?

Veit það ekki.

Bara búin að bulla svona í 7 ár.

Þar og hér.

Hér og þar.

Furðulegt athæfi.

Getur samt gefið gott.

Á nú 1 góða vinkonu í gegnum bloggið.

Ótrúlega merkilegt það.

Fann krúttlega frænku hér út í sveit.

Rík.

Les hjá ljúfu fólki.

Les hjá gamansömu fólki. 

Nenni ekki að lesa leiðindi.

Finnst lífið of skemmtilegt.

Fínt að dansa á tánum við fiðluleik,

ef maður getur það...

Já, svei mér ef það er ekki að koma haust og ég ekki sagt neitt

 

. . .

Ótrúlegt hvað ein fyrirsögn getur komið í veg fyrir að maður bloggi!! Oft er ég með alveg brillijant efni í kollinum. Tilbúið til niðurritunar, en þá gerist það! Hver á fyrirsögnin að vera??? Og þá "Nonni" minn gerist það... Allt þetta sem var tilbúið til niðurritunar hverfur!!! Hviss, bæng, faaaarið.

Svona er þetta ekki í dag. Ég snuðaði með því að sniðganga fyrirsögnina. Dem... hvað maður getur verið klár

Það var þannig að þegar ég stóð undir sturtunni áðan þá áttaði ég mig á því að ég væri með snilldarblogg í kollinum. Málið var þó að plan dagsins stendur upp á hreingerningu og engan skóla í staðinn. Að auki hafði ég leyft mér að vera smá drílinn inn á síðu hjá vinkonu minni sem kvartaði yfir vöntun af tímum í sólarhringinn. Ef ég fer að bæta meiru inn á þennan dag heldur en þrifum og undirbúining fyrir matarboð í kvöld þá er ekki víst að það verði svo vel þrifið eins og plön sögðu til um í gær þegar ég var að skipuleggja mig. Reyndar er það þannig að mér gengur vel að skipuleggja næsta dag. Alveg þrælvön því. Það er aðeins einn hængur á mínu skipulagi og það er að ég er ekki eins æfð í að fara eftir þessu plani gærdagsins Ég er samt öll af vilja gerð til að taka mig á og því ákvað ég að bæta bloggtíma inn á gærdagsplanið og til að vinna þann tíma, spreyjaði ég sturtuna með kalkhreinisi, henti í þvottavélina og setti uppþvottvélina í gang. Það sjá þeir sem vilja að þetta er bullandi aksjon. 

Nú er þessi inngangur orðin svo langur að ég man ekki hvað ég ættlaði að blogga um í tærri snilld minni.  Niðurstaðan er því sú að langir inngangar geta líka komið í veg fyrir snilldarblogg. 

Vandlifað.

Til að valda ekki algerum vonbrygðum set ég samt inn smá hugrenningar og upplifanir. 

Alveg get ég orðið steinhissa þegar fólk tekur feil á mér og Hjálparstofnun kirkjunnar eða Flóttamannahjálp Sameinuðuþjóðanna.
Þetta kemur einstaka sinnum fyrir og mikið hrikalega er erfitt að leiðrétta svona misskilning! Hvað segir maður við fólk sem er svona áttavillt?
Ég ákvað bara að þegja og vona að viðkomandi kæmi til ráðs og rænu, nú eða fengi betri ráðgjöf en þá sem vísaði honum á minn vasa!

Var í afmæli á laugardaginn og það er svo sem ekki í frásögur færandi nema vegna þess að svo skemmtilega vildi til að þarna hrönnuðust upp "tilviljanir/vilji til" atriði.
Ásdís bloggvinkona mín bað mig í fyrravor að skila kveðju til hjóna sem búa hér.Kveðjan var frá henni og Bjarna. Þar sem ég hitti þessi hjón sjaldan þá var kveðjan ekki komin til skila. En... á föstudaginn fórum við til afmælisbarnanna að trufla þau við undirbúninginn þá komu skilaðukveðjutilhjónin með dót sem nota átti í afmælið. Semsagt aðhjálpafólk og þau hittu okkur að truflafólk hjá aðhaldaafmælifólkinu. Ég skilaði kveðjunni samviskusamlega. Fékk að vita að við hittumst aftur daginn eftir sem við og gerðum og þá gætum við Jói sem dó og ég planað móttökur á konunglegu liði sem er væntanlegt hingað á mánudaginn!Tær snilld, sérstaklega þegar litið er til þess að við bara þekkjumst ekkert.

Hér eru heiðurshjónin umræddu sitthvoru meginn við dönsku mágkonuna mína.

Þessi hljómborðsleikari er víst þekktur í Sönderborg

Þetta er kagginn minn, hann er til sölu því BT keypti sér bíl.

Svona hugsa ég nú um minn bíl. Geri aðrir betur

Úff... ég svitnaði áðan, datt í hug hve lengi má kalkuppleysir vera á flísum án þess að húðin fari af flísunum??? 
Þori ekki annað en að þrífa efnið af og það þýðir að þið missið enn einu sinni af snilldarbloggi.

Svona getur lífið verið.

 

120 km

Það er engum blöðum um það að fletta að veðrið hefur mikil áhrif á það sem ég geri.

Í sól umbreytist ég og nýt mín í botn. Í rigningu er svona meiri leti í mér... annað en orkan sem er í eldingunum og þrumunum sem hér hafa geisað.

Síðustu dagar hafa einkennst af úrhellis rigningardembum, þrumum og eldingum. Í fyrrakvöld kviknaði í húsi hér 1 km frá okkur, er eldingu laust í þakið. Ég heyrði þrumuna og hún var eins og sprengja, enda nálægt. Ég var í vinnunni sem er í um 600m metra fjarlægð frá húsinu. Ótrúleg orka sem þarna er á ferðinni. Sama kvöld kviknaði líka í bóndabæ hér norðar á Als þegar annarri eldingu laust þar niður.  Læti.

Í gær var svo komið gott veður og ég í fríi. Tók mig til og fór í gluggaþvott þar til ég fékk góða heimsókn.

Þegar minn maður kom heim var svo farið í hjólatúr og hjólað þvers og kruss um eyjuna og endanna á milli, frá Sönderborg til Nordborg.

Þetta var alveg frábær túr.

Langt síðan við höfum getað hjólað í svo góðu veðri og roklausu

Vð vorum í algeru hjólastuði og í stað þess að hjóla beint í Nordborg tókum við marga króka inn í þessi litlu þorp sem liggja hér um alla eyjunua.

Komum á ýmsa staði sem við höfum ekki verið á áður.

Hjóluðum í kringum Lange Sø sem er vatn við höll prinsessunnar okkar.

Hún hleypur þar á hverjum degi, ja, nema þegar hún er þreytt, þá hjólar hún. 

Dagurinn í höllinni byrjar nefnilega á því að litlu prinsessurnar og prinsarnir sem þar búa byrja daginn á því trimma. 

Heim komum við og þá var farið í að plana helgina.

Loksins komumst við út að sigla og getum verið 3 daga í burtu.

Hefur ekki verið möguleiki á því í sumar.

Við ætlum að sigla af stað síðdegis í dag.

Ferðinni er heitið niður Flensborgarfjörð.

Þar ætlum við að byrja á að leggja í höfn sem heitir Marina Minde.

Skemmtileg lítil höfn í fögru umhverfi. Okkur finnst frábært að vera þar. 

Á morgunn ætlum við að sigla í góðu veðri um Flensborgarfjörð.

Þetta er afar fallegt svæði og við eigum þarna eina af okkar uppáhaldshjólaleiðum við fjöðrin. 

Höfum ekki áður gefið okkur tíma til að sigla svona inn í Flensborgarfjörð. Sennilega of nálægt

Annað kvöld er svo möguleiki á að við verðum í höfninni í Gråsten. Það á eftir að koma betur í ljós. . .  

Sunnudagurinn verður svo notaður í að krussa Flensborgarfjörðin á leið heim í Sönderborg. 

Já, svona í lokin, við hjóluðum 120 km í gær.

Billi 60 km og ég 60 km

Góða helgi !

 

Þess vegna:

Var að velta fyrir mér að kannski finnst sumum ég klikkuð að vera að skrifa svona um mínar hjólaæfingar. Út frá þeirri hugdettu fékk ég þá hugmynd að það væri rétt að árétta hversvegna mér finnst svona gaman að því sem ég er að gera og vel að skrifa mest um það, svona frekar en eitthvað annað.

Fyrir rúmum 5 árum var ég í hópi þeirra sem voru alltof þungir og höfðu ekki stjórnina í þeim málum. Það var ömurlegt ástand fannst mér. Ekki bara er maður ósáttur við útlit sitt, heldur eru ýmis heilsuvandamál sem fylgja. Hjá mér var það hækkaður blóðþrýstingur og síendurtekin magasár með tilheyrandi ónotum og sársauka. Þol mitt og þrek var lélegt og mér hraus hugur við að ástandið ætti bara eftir að versna! Ég taldi mig vera að borða þokkalega skynsamlega en ekkert virkaði, ástandið fór versnandi.

Ég var algerlega lost, þoldi ekki að vera svona, vildi ekki vera svona! Svo ég fór yfir öll mín mál og niðurstaða varð sú að ástæða þess að ég þyngdist svona voru síendurtekin magasár sem voru orðin fastur partur í tilveru minni. Ástæða magasáranna lágu í ytri álagsþáttum í mínu lífi sem ég gat ekki stjórnað. Á þessu varð ég að taka og vann með sjálfa mig og mín viðbrögð. Til að "laga" magann sætti ég mig við að taka magameðul tímabundið á meðan ég varað komast út úr þessum vítahring. Þegar ég var komin af stað með þessa vinnu mína var ég svo lánsöm að kynnast Herbalife. Ég gerði mér ekki grein fyrir því happi þá, en fór að nota sumt af vörunum frá Herbalife. Það kom mér ánægjulega á óvart hve mikið þessar vörur hjálpuðu mér og ég ákvað að fara alla leið og nota vörurnar sem næringar- og bætiefni fyrir mig. Það var í lok janúar 2003. Síðan þá hef ég notað næringardrykkinn sem grunn í minni næringu og tekið bætiefnin sem uppbót á það sem líkaminn þarf til að vinna sem best úr því sem hann hefur. Árangurinn kom fljótlega í ljós, mér fór að líða betur, léttist markvisst og þolið jókst samhliða aukinni hreyfigetu. Lífið varð mikið skemmtilegra. Ekki að ég hafi lifað neinu leiðinda lífi, þvert á móti. Breytingin var fólgin í minni líkamlegu líðan sem sannarlega gerði mig ánægðari sem einstakling.

Til að skilja þetta þarf eftirvill bara að upplifa þetta?

Að breyta lífstíl sínum varanlega eins og ég valdi að gera, hefur verið mitt happ. Það er ekki auðvelt og það er vinna. Vinna sem skilar árangri. Vinna sem skilar mér miklu. Í dag er Herbalife svo stór þáttur í lífi mínu og minnar fjölskyldu að við gætum ekki hugsað okkur dag án þessarar frábæru næringar, því sama hve vel þú vandar til næringarsamsetningar þinnar, getur þú bara engan veginn tryggt þér allt það sem líkami þinn þarf á að halda svo vel sé. Þess vegna er Herbalife nútímaleg lausn sem einfaldar það að lifa og nærast á hollan hátt.

Það sem er enn betra fyrir mig í þessu öllu, er sú staðreynd að ég á nú auðveldara með að sneiða hjá matvörum með aukaefnum sem ég þoli ekki. Ég þekki orðið líkama minn svo vel. Ég þekki muninn á því að líða vel í líkamanum og því að vera undirlögð af bjúg og verkjum í vöðvum og liðum.

Hefði ég ekki tekið ábyrgðina á sjálfri mér og minni heilsu á sínum tíma, veit ég að ég væri ekki að fara hjóla 112 km 2 júní nk.

Hvað gerir þú fyrir þig?

Tøse-Runden pælingar

Þetta er kort af leiðinni sem ég ætla að hjóla 2. júní n.k. Leiðin er 111 km

Hjólað er frá höfninni í Køge inn í landið og svo með strandlengjunni til baka.

Ég hef ekki áhyggjur af að geta ekki klárað að hjóla 111 km. Auðvitað getur ýmislegt komið upp á, sem ekki verður séð fyrir. Til að gera mér aðeins betur grein fyrir því hvað bíður mín, hringdi ég í hana Jönu mína, sem upphaflega sagði mér frá þessum hjólatúr. Mig langaði að vita hvort mikið væri um brekkur og hvort þær sem væru, væru mjög brattar. Jana var nú á því að þessi leið væri "skid hyggelig", bakkene flade og kun 1 km med brosten

Svo staðfesti hún "ótta" minn um að ég hef verið sett í start með þeim allra hröðustu, en það verður að hafa það, það koma aðrir á eftir þeim og wc´in enn hrein Kosturinn við að byrja svona snemma er, að ég mun mjög líklega geta klárað hringinn fyrir lok keppninnar  Hafa nægan tíma til að njóta ferðarinnar og hafa gaman af þessu  

Á keppnisdaginn er best að fara með S-togi til Köge og frá lestarstöðinni að höfninni er ca 1 km.

Þarf að kanna nánar með hvort ekki er hægt að ganga frá skráningunni daginn áður til að vera laus við það á laugardeginum. Svona eins og gert í Chopenhagenmaraþoninu

Ef einhver sem þetta les veit meira, þá væri ég þakklát fyrir að fá þær upplýsingar.