Det kan . . .

Sit hér í rólegheitum í hverfinu órólega. Skrapp meira að segja niður á Nörreport að versla. Allt rólegt. Ekkert að gerast fyrir utan eðlilega hreyfingu á fólki og bílum, fram og til baka.

Gott mál.

 

Skellti mér á fyrstu æfinguna eftir uppskurðinn. (hér er ekki niðurskurður) Ákvað að taka innanhússæfingu þar sem enn er kalt í lofti þó vorið sé sannarlega á leiðinni. Valdi að taka eina góða æfingu í IKEA. Gekk fínt, fyrir utan smá verki og einbeitingarskort. Það gerir samt ekkert, get bara farið aftur í IKEA seinna og einbeitt mér betur þá Kannski þegar búðin er lokuð, svo ekki verði gengið svona utan í mig og á mig. Er svo "sart" í augnablikinu og kannski líka ögn "langsom" og "ved siden af".

Það er frábært að geta leyft sér að fylgja svona skyndihugmynd og drifið sig af stað þangað sem mann langar. Síðast þegar við tókum svona snögga ákvörðun skelltum við okkur til Berlínar að sjá maraþonið þar. Frábær ferð líka.

Ég hef svo í hvíldarhléum mínum skipulagt aðrar ferðir. Það er jú nauðsynlegt fyrir ferðafuðu að ferðast og sjá heiminn nær og fær.  Ætli ég kjósi ekki bara á Íslandi, svona til að vera viss um að mitt atkvæði komist á réttan stað.

Já kæru bloggvinir, lífið er ævintýri sem á að njóta. Núið er nú

Ja det kan mærkes at man liver.

 

Det skal mærkes . . .

Skrapp með mínum í bæinn í morgunn. Vantaði smá járn á tankinn. Járnlady þarf nefnilega járn á tankinn þessa dagana. Var nánast orðin tóm. Á heimleið fann ég að ég var ekki alveg til í að fara heim strax. Búin að eyða síðustu tveimur vikunum þar í verulegum rólegheitum. Getur þú ekki farið með mig í smá bíltúr spurði ég minn. Jú jú, hvert viltu fara spurði hann. Bara þangað sem þú nennir að keyra sagði ég. OK sagði hann. treystir þú þér til Köben? Jebb sagði ég. Alltaf til í svona tjill. Komum við heima og náum í tannburstana og hundinn. Hún fékk að heimsækja Hullu og strákana í sveitina. Alsæl! Nú erum við komin hingað til að ég geti slakað á og haldið áfram að safna kröftum og hvar gerir maður það betur en þar sem allt er að gerast???

Det skal mærkes at man liver

Viðbúnaður í Kaupmannahöfn

Þar fór sú von . . .

En ég virði ákvörðun Davíðs.
Get bara ekki neitað því að ég er sannfærð um að endurkoma hans í íslensk stjórnmál hefði verið gæfuspor fyrir þessa þjóð.

Enn get ég vonað að forsetinn segi af sér. 

 

 

Davíð svaf á hugmynd um framboð

Væri gæfuspor

Það yrði gæfuspor ef Davíð kæmi aftur inn í íslensk stjórnmál.

Nú er bara að bíða og sjá hvaða ákvörðun hann tekur.

Kannski á Ísland von . . . 

Davíð í framboð á Suðurlandi?

Það hlýtur að vera hægt að taka á þessu af viti

Sem viðskiptavini og hlutabréfaeigenda í gamla Búnaðarbankanum með öllum þeim nöfnum sem í á eftir komu, reiðir það mig verulega að lesa um það fjárhagslega tjón sem fyrrum stjórnarmenn bannkas skilja eftir sig. Tjón sem er stærra en niðurskurðaráætlanir ríkisins í heilbrigðismálum!
Leyfi mér að linka á þessa frétt af visir.is.

Úr því ég er í pirringsbloggi þá vil ég líka segja:

- að mér finnst LÖNGU komin tími á að forseti Íslands segi af sér. Þvílík þjóðarskömm sem er að hafa hann í þessu embætti!

- að mér finnst hver skrauthúfan og aulagangurinn upp af öðrum í minnihlutastjórn Jóhönnu. Sé ekki að þessi stjórn muni eftir "velferð heimilanna" eftir að hún komst í ráðherrastólana. Þessi "boring" stjórn hefur sér til frægðar unnið að vera þátttakandi í stærsta einelti Íslandssögunnar!

Það er sannarlega margt sem sem veldur því að erfiðara og erfiðara er að vera stoltur Íslendingur. Þvílíkur bjánagangur og heimska sem viðgengst í krafti þess að nú eigi að færa allt til betri vegar.

Ef framhaldið í stjórnun og endurreisn íslenska efnahagskerfisins verður með sama stíl og á undan er gengið verður það "stórasta grín í heimi"

 Hér með hef ég komið af mér pirringi dagsins.