Rigning

Mikið svakalega hefur veðrið mikil áhrif á mig! Ég skil alveg fólk sem talar um veðrið. Veðrið hefur áhrif á svo margt í lifi manns, þar af leiðandi er veðurtal mikilvægt tal í mínum huga núna. Allavega þegar rignir og líka þegar sólin skín. bara skemmtilegra tal þegar sólin skín. . Alveg búin að átta mig á því eftir að hafa verið heimavinnandi húsmóðir í vetur. Þegar ég var útivinnandi, þá hafði veðrið ekki eins mikil áhrif á mig, því það var svo miklu meira af utanaðkomandi þáttum sem höfðu áhrif. Nú lifi ég rólegu lífi í fyrsta skipti. En það var nú ekki rólega lífið mitt sem ég ætlaði að skrifa um, heldur viðhorf mitt til rigningar.

Mér finnst ég alveg vera á kafi í rigningu og bara þoli hana ekki þessa dagana. Þess vegna finnst mér full ástæða til að taka á þessu. Reyna að sjá eitthvað gott við rigninguna. 

 

Það er engin vafi að náttúran þarf á rigningunni að halda, en í vissu magni þó.

Ilmurinn í skóginum þegar nýbúið er að rigna er frábær.

 

Fallega eplatréð mitt nýtur þess líka að það fær nægt vatn og mun skila mér fögrum eplum þegar líður á sumarið. 

 

Að baða sig í rigningu er líka frábært, engin spurning.

Gott að eiga svona horn í garðinum sínum á þessum rigningartímum. 

 

En þrátt fyrir að rigningin eigi sínar fögru og lífsnauðsynlegu hliðar, þá finnst mér best ef hún væri bara á næturnar.

 

Eitt er þó gott við rigningu og það er að maður sér betur kóngulóavefina þegar regndroparnir sitja á fínofnum vefnum.

Það verður til þess að maður gengur síður á þá.

 

Mig langar út að hjóla en að það sé til í dæminu að ég láti það eftir mér þegar rignir. Nei!

Allt í lagi að vera úti að hjóla þegar fer að rigna. Þá er mér alveg sama.  

 

 

En af því ég er bjartsýnismanneskja að eðlisfari, þá bíð ég bara mínum elskulegasta í hjólatúr út í skóg.

 

...og ef það gerir hellidembu þá höfum við regnhlífina með og stöndum í skjóli sem einn maður. 

 

Síðan þegar styttir upp göngum við saman út í fagra og hreina veröldina. 

 

Þá get ég skellt mér í hjólatúra í "de flade bakker" .

 

Siglt og synt í sjónum. 

 

Niðurstaða: 

Hvað sem öllu líður, þá er ég og verð sólskinsbarn og þrífst best þannig.

 

Sólin er ljósið. 

 

 

 

Athugasemdir

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 16.5.2007 kl. 16:29]

Þessi lestur gerði mig bara ástfangna af regninu...en ég er samt alger sólarkona og þrífst langbest í sumarblíðunni og birtunni. Ég veit á morgnana þegar ég vakna hvort það er rigning úti án þess að kíkja út því þá er mér lífsins ómögulegt að vakna og er hálfsofandi allan daginn. Bara vakna ekki almennilega. Geisp!!! Það er einmitt svoleiðis veður hjá mér í dag....

[Guðrún Þorleifs, 16.5.2007 kl. 16:43]

Þrumur , eldingar og úrhelli= kveikja upp í brenniofninum, góð bók, upp í sófa með teppi og bara slökun. Farin þangað aftur, það er kalt við tölvuna, of nálægt glugganum

[Ásdís Sigurðardóttir, 18.5.2007 kl. 01:16]

Frábær færsla. Ég er ein af þeim sem elska allar árstíðir. Finnst alltaf rosalega gaman að labba úti í sumarregni og drekka appelsín úr glerflösku með lakkrísröri. Snjókoma þegar ekki sést á milli húsa er líka sterk inni í minningunni.  Sólskinskveðjur til þín

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 19.5.2007 kl. 23:08]

elska rigningu, og augnablikið rétt á eftir að það styttir upp.

ljós til þín

steina